
Misterium Maryjne
Misterium Maryjne
Reżyseria:
Muzyka: Leszek Orlewicz
1980




(bibuła czerwiec 2005)
Wolne słowo w Polsce 1976-1989
Trzeci zeszyt "Bibuły" poświęcić chcemy kulturze niezależnej w latach 1976-89. To tylko 13 lat,
ale aż
trzy różne okresy.
Lata 1976-80, to początki niezależnego ruchu wydawniczego. Pierwsze wielkie wydawnictwa publikujące zakazaną literaturę i pierwsze znaczące pisma literackie jak "Zapis" czy "Puls".
Pierwsze prywatne salony dyskusyjne, gdzie prezentowano literature, poezję, niezależny kabaret czy poezję śpiewaną. Pierwsi odważni, jak Jan Krzysztof Kelus, którzy nagrywali swoje utworyna kasety i sprzedawali je poza "państwowym monopolem rozrywki".
Okres między sierpniem 1980 a grudniem 1981, to czas rozkwitu przeróżnych inicjatyw kulturalnych.
Pojawia się wówczas kolejne medium, radio niezależne. Zaczynają powstawać instytucje, jak
Komitet Porozumiewawczy
Stowarzyszeń Twórczych i Naukowych, czy związane z Regionem Mazowsze "Solidarności" Koło Autorów
Form Literackich (KAFeL). I wreszcie stan wojenny,
nieformalnie trwający do czerwca 1989r. Teraz mecenasem, obok i w zastępstwie zepchniętej
do podziemia
"Solidarności", stal się Kościół. To w kościelnych i przykościelnych salach skupiała się
większość niezależnych
działań artystycznych tego czasu. Warszawskie
Muzeum Archidiecezjalne, wrocławska Galeria Na Ostrowie, kościół w Mistrzejowicach,
katowicki Gołąb przy Seminarium Duchownym, Nawa św. Krzysztofa w Łodzi, kościół Św. Jacka
w Gdańsku,
warszawski kościół św. Stanisława Kostki na Żoliborzu, Duszpasterstwo Środowisk
Twórczych na Przyrynku, to tylko niektóre z tych miejsc, które stanowiły azyl
dla zepchniętych do podziemia twórców.
Nie były to jedyne miejsca, gdzie zetknąć można się było z niezależną sztuką. Teatry domowe
występowały
często w prywatnych mieszkaniach. Działaly salony artystyczne i dyskusyjne, wreszcie galerie
w mieszkaniach
artystów, jak galeria u Jana Rylkego, czy galeria Waldemara Petryka w Warszawie. Wychodziły
dziesiątki,
jeśli nie setki tytułów książek literackich, ukazywało się kilkadziesiąt pism o profilu
kulturalnym.
Wreszcie - rozszerzeniu uległa wydawnicza działalność fonograficzna, prowadzona przez wielu
wydawców,
w tym przez największych,
jak NOWA czy CDN. Pojawiło się też kolejne medium - niezależny film,a także niezależne
wypożyczalnie
kaset video i pokazy filmowe.
Jedynym działaniem, by tak powiedzieć "in minus", był bojkot aktorski radia i telewizji. Odmowa występóww mediach i spektaklach jednoznacznie kojarzonych z opowiedzeniem się po stronie władz. Choć nie dawał przeżyć estetycznych, niósł ze sobą inne, może ważniejsze wartości, a także koszty dla tych, którzy odważyli się powiedzieć "nie".
Jan Strąkowski
Ostatnia zmiana:
kjaskulka @ sgsp edu pl
2007-01-30

